Eerste schooldag II

We hebben een maand geleden alweer de eerste schooldag gehad. Op 25 Augustus ging Zl voor het eerst naar de “grote jongens school”. Na lang nadenken heb ik voor het Amerikaanse systeem gekozen in plaats van voor het Britse. Met name omdat ik op een Britse school werk en graag prive en werk gescheiden houd.

Als je een goede internationale school wilt, begin je ruim op tijd met het uitkiezen en op een wachtlist zetten van je kind. Je begint met bellen, om te kijken wat de situatie is op je favoriete school. Je kunt een afspraak maken om langs te gaan en een rondleiding te krijgen. Afhankelijk van de leeftijd van je kind kan er sprake zijn van een toets/assessment. De meeste internationale scholen vinden het heel normaal om een kind van 4 jaar te testen om te kijken of het “geschikt” voor de school is.

Afhankelijk van het curriculum kan er sprake zijn van verschillende criteria:

– Nationaliteit (Brits/ Amerikaans, Europees of Arabier)

– komend uit een Engels sprekend land

– komend van een Britse/ Amerikaanse Pre school.

Als je het geluk hebt dat je kind van bijna 4 wordt uitgenodigd voor een test, kunnen er verschillende assessments zijn. Assessments van 10 minuten, 45 minuten, een uur of een dagdeel. Vaak hoor je een paar dagen later of je kind een plaats wordt aangeboden. Bij hele populaire scholen kan er soms een wachtlijst van een jaar zijn, of moet je elk jaar weer opnieuw je kind op de wachtlijst zetten. Deze situatie is voor veel ouders erg frustrerend. Zeker als je uit een land als Nederland komt waar iedereen wel een school voor zijn kind kan vinden en waar we over het testen van heel jonge kinderen nogal sceptisch zijn. Maar ja, we hebben de keuze gemaakt om naar KSA te gaan en dan moet je leren om wat flexibeler te zijn.

De situatie voor oudere kinderen (ongeveer vanaf 12 jaar) is wat makkelijker. Vaak zijn de wachtlijsten voor de eerste schooljaren heel erg lang, maar vanaf Grade 6/ Year 7 (Brits systeem) zijn er vaak wat meer plekken.

De eerste schooldag gaat hier iets anders dan in Nederland. In Nederland ga je naar een school die bij je past en die vaak om de hoek is. Je brengt je kinderen lopend naar school, of als de school iets verder is met de fiets. In KSA niet. Je kinderen gaan of met de auto, gebracht door papa/ chauffeur, of met de compoundbus (met bus-monitor) of met de taxi (vaak met mamma erin).

De scholen beginnen meestal rond 7.30/ 8.00 ’s ochtends, dus pappa kan de kinderen afzetten en gelijk door naar werk. Bij sommige scholen kan dit. De scholen zijn dan relatief klein. Bij grotere scholen als de International Schools Group (ISG) is het wat lastiger. Je parkeert je auto op een parkeerplaats, je loopt naar een poort waar je door een detectiepoortje gaat. Je kinderen kunnen doorlopen. Vervolgens kun je je kind naar de klas brengen.

Als je kind op de Britse school zit dan moet je of 10 minuten over het terrein lopen of een bus pakken die je over het terrein naar de klas van je kind brengt. Kleine kinderen op de Britse school mogen als ze in Reception (groep 1) zitten de bus nemen om naar de klas te gaan. Oudere kinderen hebben de pech dat ze alleen (of onder begeleiding van hun ouders) naar de klas moeten lopen. Voor ouders is dit lastig, maar de meeste ouders zijn wel zo verantwoordelijk dat ze hun kinderen van 5 en 6 jaar begeleiden. Het kan ook mis gaan. Laatst hadden we op mijn school een gestrand kind van 4 jaar. Het kind was met de compoundbus gekomen en de busmonitor (degene die toezicht houdt op de kinderen in de bus, vaak een moeder) had dit kind op de schoolcampusbus gezet naar de Britse school. De docenten kende dit kind totaal niet. Gelukkig kwamen we er na 20 minuten achter dat dit kind eigenlijk naar de Pre school van de Amerikaanse school gebracht had moeten worden.

In KSA blijven alle kinderen “over”. De schooldag is van 7.30-2.30. Ze hebben een lunch- en snacktijd en moeten altijd en petje dragen en veel water drinken om een zonnesteek te voorkomen.  Om 14,30 worden de kinderen weer opgehaald door Nanny’s, Maids, drivers, mamma’s en compoundbussen (ongeveer in deze volgorde).  Wel even anders dan je (eigen) kind naar school brengen, ophalen om 12 uur, naar school brengen om 13.00 en weer ophalen om 15.00.

Zl zat al op de ISG Nursery en is nu dus naar het tweede jaar Pre school/ KG1 gegaan. De school is voor hem zijn tweede thuis. Alles ging voorspoedig de eerste dag, de tweede dag had hij wat meer moeite “Nee mamma, niet gaan”, maar de derde dag ging hij met zijn vrienden spelen en was het “Dag mamma, ga nu maar!”

De Amerikaanse school wil graag dat ouders participeren. In een brief kregen we het dringende verzoek (we were encouraged) om 1 keer per jaar te bakken voor een event of een homeroom mum te zijn. Aangezien ik hier geen zin in had, belandde deze brief in de prullenbak. De juf vertelde me “that all parents are encouraged to participate”, afin we kregen een discussie over “being encouraged” en “have to participate” waarna ik uiteindelijk toezegde om 1x per jaar de “napkins and forks” te kopen. Een week geleden kreeg Zl homework. Ja ja een 4-jarige die thuis nog een worksheet moet maken. De eerste worksheet heeft Zl helaas niet kunnen doen aangezien hij uit school kwam, wat at en dronk en vervolgens op de bank in slaap viel.

Wat verlang ik af en toe naar het Nederlandse systeem waar een kind tenminste nog een kind kan zijn en waar een 4-jarig kind geen assessment of homework hoeft te doen en waar we als mamma onze eigen kinderen kunnen ophalen omdat we makkelijk in onze auto kunnen stappen, op de fiets kunnen gaan of gewoon onze eigen benenwagen kunnen gebruiken. Wie zei ook alweer dat aanpassen makkelijk is?