Zwangerschapsperikelen (week 17-27)

Op het moment ben ik 27 weken zwanger en geniet ik heerlijk van mijn 2 maanden durende vakantie in Nederland. OP 27 augustus vlieg ik weer terug. Voordat ik naar Nederland ging had ik nog een afspraak met mijn gynaecoloog waarbij ik allerlei brandende vragen beantwoord wilde hebben. Als ik terugkom ben ik namelijk 30 weken zwanger en zit ik in de (voor mij) meest risicovolle periode. Na 1x Hellp en 1x preeclampsie weet ik als de beste dat juist in de laatste paar weken er nog van alles kan gebeuren.

Ik had de volgende vragen (de antwoorden vinden jullie onder de vraag:
Waar moet ik me melden als ik weeën krijg. Of als ik allerlei eclampsie gerelateerde klachten krijg (hoofdpijn, duizelig, tintelende vingers, bandgevoel, braken).
Antwoord: Bij de eerste hulp

Het ziekenhuis waar ik ben doet niet aan ballooning, wat zijn de mogelijkheden dan als ik ingeleid moet worden, zo rond de 37 weken? Ik wil voorkomen dat ik een (onnodige) keizersnee krijg, dus wat zijn de alternatieven voor de ballooning.
Antwoord: eventueel strippen als de cervix rijp is.

Wie is er bij de toeloop naar de bevalling? Kan Ml erbij zijn, is er een zuster, is er een dokter. Etc… Wie is er bij de uiteindelijke bevalling?
Antwoord: Als ik nog in labour ben, is mijn man man/zus en een verpleegster bij me. Bij de uiteindelijk bevalling de verpleegster en de arts.

Als de baby gewoon op een normale manier geboren wordt, wat gebeurd er dan. Wat is de standaard procedure. Blijft het kind op de kamer van de moeder (rooming-in) of verdwijnt het naar een Nursery.
Antwoord: De standaard procedure is dat baby’s naar een Nursery worden meegenomen. Dit omdat de meeste dames na de bevalling willen bijkomen en slapen. Als ik dus wil dat mijn kind bij mij op de kamer blijft dan moet ik mijn man en het personeel duidelijk instrueren. Bij mijn verbaasde uitroep dat dit slecht voor de borstvoeding is, werden de schouders opgehaald. Mmmm…. Als ik rooming-in wil dan verdwijnt de baby toch nog even voor controle en bloedafname.

Wat me duidelijk werd is dat ik Ml heel duidelijk moet instrueren over mijn wensen. Keizersnee alleen als het echt noodzakelijk is, mijn baby mag hij niet uit het zicht laten gaan, verdwijnt de baby dan moet hij meegaan en een lastige klant spelen, absoluut rooming- in als ik een normale bevalling heb. Geen formula-feeding voordat het kind ook maar aan de borst is geweest. Gaat er toch iets mis in een eerder fase (week 29-34) dan liggen de zaken anders, maar ook dan mag hij van mij de lastpak spelen.
Op dezelfde dag had ik ook de 19-20 weken echo en alhamdullilah alles was gezond en ik zag een goed bewegend monstertje.

Nu ik in Nederland verblijf, loop ik bij een verloskundige bij mijn ouders in de buurt. Blijkbaar is het niet gewoon dat een in het buitenland verblijvende Nederlandse om een afspraak vraagt. Het moest even grondig uitgezocht worden of en hoe de controles mogelijk waren en hoe (natuurlijk!) de betaling moest verlopen. Voor de controles moest ik 245 Euro neertellen voor een periode van 9 weken. Best overzichtelijk en als ze een factuur/ nota voor me uitschrijven kan ik het gewoon bij mijn Bupa-verzekering declareren.

Ondertussen ben ik in de fase on-charmante zwangerschapskleding terechtgekomen en voel ik me een logge olifant, Gelukkig kan ik weer genieten van eten en blijkbaar doet het zachte Nederlandse klimaat wonderen voor mijn eetlust. Ik heb al vele Nederlandse aardbeien verslonden en heerlijk veel salades op volkorenbrood op. Mijn buik is van een klein buikje bij aankomst op Nederlandse bodem naar een dikke duidelijke zichtbare toeter gegroeid. Niemand hoeft meer te twijfelen of ik dik ben of zwanger. Op naar de fase waggelende olifant!